Close
Close
Jan Favre

Śniadanie Mistrzów #16 – Subway Melt

Skip to entry content

Uwaga, uwaga, uwaga! Od dziś zaczyna się moją współpraca z Subwayem (no dobra, oficjalnie od dziś, a tak naprawdę od zeszłego piątku, ale nie o to tu szło).

 

Śniadanie Mistrzów w Subwayu

Przez 4 kolejne tygodnie w “Śniadaniu Mistrzów” razem z moją ekipą będziemy testować kanapki, z najpopularniejszej restauracji z kanapkami na ciepło. Stayfly’owe testy zawierać będą takie parametry jak:

  • smak – podstawowe kryterium przy ocenie każdej szamy
  • lekkość bytu – czyli jak się czujesz 15 minut po zjedzeniu, czy chce ci się fruwać i szybować między chmurami, czy raczej jest ci na tyle ciężko, że trudno w ogóle oderwać stopy od ziemi
  • ukryta moc – tak zwany kop – czy po wszamaniu sandwicza czujesz się jak Popey po puszcze szpinaku, Gumiś po soku z gumijagód, czy raczej kanapka nie zrobiła na tobie wrażenia i żeby mieć energię do działania musiałbyś zjeść jeszcze 3

 

To tyle z z tej współpracy?

Nie. Oprócz sobotnich testów kanapek, podczas naszej współpracy przeprowadzę również wywiad z przedstawicielem regionalnym Subwaya. W luźnej rozmowie przemagluję go odnośnie wszystkiego co z kanapkami i Subwayem związane. Wyciągnę od niego również wszystko, co Wy zawsze chcieliście wiedzieć, ale baliście się spytać. I tu pojawi się pierwszy konkurs, a będą w sumie dwa. Nie powiem wam kiedy się pojawią i na czym będą polegały. Jedyne co mogę zdradzić, to to, że nagrody będą zaiste pyszne.

So stay tuned & stay fly!

 

Subway Melt

Na pierwsze testy wybraliśmy się do Galerii Krakowskiej w 4-osobowej ekipie:

  • Andrzej (nieodkryta gwiazda rocka, najlepszy gitarzysta w Małopolsce, tutaj możecie sprawdzić jego zespół)
  • Maciek (mój niezawodny współlokator, nikt tak nie chrapie jak on)
  • Dzika (szalona melanżowniczka, klubowa terrorystka, jeśli ktoś okupuje didżejkę w Pixelu, to właśnie ona)
  • i ja (mnie chyba znacie co?)

 

Za silną namową Andrzeja, pierwszym sandwiczem, który testowaliśmy był Subway Melt – podawany na ciepło i składający się z:

  • bagietki z miodową posypką
  • szynki
  • bekonu
  • indyka
  • sera
  • świeżego ogórka
  • cebuli
  • oliwek
  • pomidora
  • papryki
  • sałaty
  • i majonezu

 

W 10 punktowej skali ocen, bezwzględna loża szyderców (Andrzej/Maciek/Dzika/Grzeczny Chłopiec) przyznała takie oto noty:

Smak – 7,25 (8/7/8/6)

Lekkość bytu – 9,5 (10/10/8/10)

Ukryta moc –  6,25 (7/5/7/6)

Co daje ocenę ogólną: 7,67.
Jak na pierwszy strzał całkiem nieźle, ale mam nadzieję, że przy ostatnim teście trafimy w kanapkę, która przebije ocenę 9,5.

(niżej jest kolejny tekst)
Jan Favre

Londyn część II – Hyde Park, tani chińczyk i M&M’s World

Skip to entry content

Będąc w Anglii mieliśmy wyjątkowego farta, bo trafiły nam się akurat 3 dni w ciągu roku, kiedy nie pada i można wyjść z domu bez parasola. Grzechem śmiertelnym byłoby zmarnowanie takiej szansy, więc wykorzystaliśmy ją (żeby nie pójść do piekła) i wybraliśmy się do najfajniejszego miejsca w Londynie. Odwiedziliśmy…

 

Hyde Park

Bez kitu, jest to miejsce w całym wielkim Londynie, w którym czułem się najlepiej. Jedna sprawa, że kocham przebywanie na łonie natury, parki, skwerki, akweny itp. itd. Druga natomiast, że tam jest po prostu super. To ogromny park (8 razy większy niż park Jordana), w którym można:

  • wylegiwać się na leżakach (które są na miejscu), kocach, trawie (czystej)
  • grać w piłkę, badmintona, freezby
  • puszczać latawce
  • pływać na rowerkach wodnych, kajakach
  • walnąć piwko na świeżym powietrzu (niby picie w plenerze w Anglii też nie jest dozwolone, ale nikt cię za to nie ściga jak kryminalistę, gdy otworzysz sobie Somersby, tylko najwyżej zwróci uwagę, że nie powinieneś tego robić)
  • zjeść coś/wypić w kawiarni/restauracji
  • pokarmić kaczki, łabędzie i inny drób (to był dla mnie największy szok, że te zwierzęta chodzą swobodnie między ludźmi i w ogóle się nie boją! łouł, ja chcę takie w Krakowie!)
  • pochlapać się w fontannie księżnej Diany (dorośli co prawda trochę się wstydzą i tylko dzieci się chlapią, ale ja jestem takim dużym dzieckiem, to też tam wbiłem)

Serio, w Hyde Parku zupełnie nie czuć tego smutnego, szarego Londynu. Tam jest miło radośnie i przyjemnie. Polecam najbardziej ze wszystkich atrakcji!

 

Z kamerą wśród zwierząt

Sorry, ale byłem w takim szoku, że musiałem to wrzucić.

 

Najtańszy chińczyk w centrum Londynu

Po chodzeniu, zwiedzaniu i obcowaniu z dziką przyrodą wybitnie zgłodnieliśmy (zwłaszcza po tym ostatnim). Jako, że ceny w centrum miasta nie są jakieś specjalnie studenckie, szukaliśmy miejsca gdzie jest najtaniej. I znaleźliśmy! Niestety byłem tak zaaferowany, że nie zdążyłem zrobić zdjęcia z zewnątrz, ani zapisać nazwy ulicy, ale było to gdzieś w rejonach stacji Tottenham Court Road. Zastanawiacie się pewnie co wywołało we mnie takie emocje?

Trafiliśmy na knajpę z chińskim żarciem, gdzie płacisz 5,50 funta i możesz zjeść tyle ile jesteś w stanie! Extra, co? Też tak pomyślałem, zanim nie zacząłem jeść… Głównym mięsem oczywiście był kurczak. Kurczak w curry, skrzydełka kurczaka i kurczak z czymś tam. Oprócz tego była wieprzowina i jakieś coś, czego nie byłem w stanie zidentyfikować, a opis na etykietce też nie pomógł. Ogólnie byłoby spoko, gdyby nie fakt, że wszystko było CHOLERNIE OSTRE! Było doprawione jak sam… wiecie, kto.

Gdyby fakt, że wszystko było “delikatne jak owca Szewczyka Dratewki” nie wystarczał, to mięso było pochowane. Tak, tak pochowane. Każdy kawałeczek mięsa był skrzętnie ukryty w ogromie warzyw (najczęściej cebuli). Także dogrzebanie się do tego kurczaka, też było nie lada wyczynem. Reasumując, jeśli na co dzień nie dodajecie do każdej możliwej potrawy pieprzu i chilli, to nie polecam.

Zapomniałbym zupełnie, była również zupa, która wygląda, tak jak za zdjęciu poniżej – woda z 4 pieczarkami i 6 kawałkami cebuli.

Po tak palącym posiłku, poszliśmy do monopolowego naprzeciwko, żeby jakimś cudem ugasić to nieziemskie pragnienia. I co zrobiłem? Kupiłem napój imbirowy… Głupota w najczystszej postaci. Po wypiciu tego myślałem, że wyzionę płuca. Również nie polecam.

 

M&M’s World

Byliście kiedyś w największym na świecie sklepie ze słodyczami? Nie? A, ja tak! Hahaha (ach ta duma)! M&M’s World, to 3-poziomowy sklep z czekoladkami, który summa summarum zajmuje 35000 metrów kwadratowych. Jeśli nie macie wyobraźni przestrzennej, to powiem wam, że to dużo.

Oprócz cukierków we wszystkich kolorach świata, możecie w nim kupić tysiące gadżetów związanych z M&M’sami. Od maskotek, przez naczynia, na piłeczkach golfowych kończąc. Świetny sklep, kupa atrakcji i frajdy, jednak nie polecam odchudzającym się laskom. Na pewno wyjdziecie z trzema siatami pełnymi czekoladek i przytyjecie z 5 kilo. Mogę się założyć.

[box type=”tick” size=”large” style=”rounded” border=”full”]Pamiętaj: komentowanie rąk nie brudzi i nie trudzi dobrych ludzi![/box]

Jan Favre

Londyn część I – kurczakburgery, wystawy sklepowe i uliczni animatorzy kultury

Skip to entry content

Jak wiecie (choćby z ostatniego Śniadania Mistrzów i High Five) w sierpniu miałem okazję spędzić 3 tygodnie w Londynie wraz z moim dobrym kumplem Wiktorem (wschodzącą gwiazdą projektowania ubioru). Przylecieliśmy na zaproszenie Królowej Elżbiety, niestety z niewyjaśnionych powodów (Elka słabo mówi po polsku i nie mogliśmy się dogadać) okazało się, że nie ma wolnych miejsc w Pałacu Buckingham i musi spać gdzie indziej. Coż… za daleko było do domu, żeby wrócić, więc musieliśmy się zadowolić 4-gwiazdkowym hotelem przy Oxford Circus. Jak pech, to pech, ale staraliśmy się nie narzekać.

 

Kurczakburgery, czyli szama na mieście tańsza niż w Polsce

Jak już ogarnęliśmy lokum, dopadł nas mały i duży głód i trzeba było jakoś z nimi walczyć. Nie przebieraliśmy w środkach, tylko weszliśmy do pierwszej lepszej budy, w której sprzedają kurczakburgery. Bud takich jest od groma, jednak wszystkie wyglądają tak samo – jak tanie podróbki KFC – i w każdej pracują hindusi. W każdej również są mega promocje, turbo zestawy, wyjątkowe okazje i specjalne oferty.

Najczęściej jest to zestaw “2 kurczakburgery i 2 porcje frytek za 2 funty” – tanio jak cholera nawet przeliczając na złotówki. Jednak cena idzie pod ramię z jakością. Również jest niska. Bardzo. Nie wiem z czego było to mięso, ale na pewno nie z kurczaka. Może z gołębia, może ze szczura, może z krowich wymion. Wolę nie widzieć. Frytki w każdym razie, możliwe że były z ziemniaków, bo i wyglądały i smakowały podobnie.

Jak już udało nam się nie porzygać, to poszliśmy się przejść do…

 

Centrum miasta

…a w nim nie dało się nie zwrócić uwagi na…

 

Witryny sklepowe

Wyglądają one “troszkę” inaczej niż w Polsce. Niektóre są naprawdę oszałamiające i można je traktować jako dzieła sztuki. Dotyczy to głównie witryn sklepów odzieżowych. Te bardziej “glamour” i z wyższej półki mają wyjątkowo przemyślane i dopracowane witryny. Aczkolwiek o takiej Pumie również w żadnym wypadku nie można złego słowa powiedzieć. Ich interaktywna witryna z żywymi modelami rozłożyła mnie na łopatki. Dobra, muzyka, dobra zabawa – tak się sprzedaje buty!

Jeśli któraś witryna sklepowa wybitnie przypadła ci do gustu, to..

 

Uliczni animatorzy kultury

Szwendając się po głównych ulicach Londynu można ich spotkać dużo, dużo więcej niż w Krakowie. To nie są żebracy, obiboki czy uliczne sępy. To prawdziwi animatorzy kultury, tyle, że uliczni. Tańczą, robią akrobacje, odgrywają sceny z filmów, śpiewają i przede wszystkim angażują publiczność. Wciągają ludzi ludzi do zabawy! Na deptaku pod London Eye można przesiedzieć cały dzień patrząc na ich występy. I to za friko. Polecam!

Ps.: Sorry, że z tej (muszę przyznać z żalem) najciekawszej części tak mało zdjęć, ale skończyło mi się miejsce na karcie, a potem padł mi telefon…