Dzisiaj opcja wybitnie dla facetów – szybko i prosto. Bonusowy przysłówek pojawiający się w tekście, to “tanio”.
Swego czasu nudle z kurczakiem jadałem bardzo często, ponieważ/albowiem/dlatego/gdyż miałem koleżankę pracującą w chińskiej knajpie i mogłem brać szamkę za pół ceny albo zupełnie za frajer. Z czasem okazało się, że praca w gastronomii jednak nie jest jej wymarzoną opcją na karierę zawodową i przestała tam pracować, a ja przestałem tam bywać. Mimo, że kurczak z makaronem i warzywami jest banalnym daniem, to jakoś nigdy nie przyszło mi do głowy, żeby zrobić to sobie samemu w domu. Aż do czasu kiedy dziewczyny znów zapytały “co dzisiaj będzie na obiad?”.
Czego ile i za ile?
Żeby zrobić ten wielkomiejski specjał dla 4 osób (maksymalnie 6, które akurat nie są głodne jak dzikie wilki), potrzebujemy:
- 12 dużych pieczarek
- 3 dużych piersi z kurczaka (ale pojedynczych)
- 4 zupek chińskich (im tańsze tym lepsze, bo chodzi tylko o makaron)
- miksu sałatowego “California mix” (albo jakiegoś podobnego)
- sosu sojowego
Za całość wychodzi 24 złote, czyli po podzieleniu na 4 osoby, po 6 złotych na głowę (wiem, wiem, znacie matematykę, ale na wszelki wypadek wolałem to napisać). Biorąc pod uwagę, że porcję są spore (2 razy większe, niż te na mieście), to naprawdę tanio.
Lets the game begin!
Obieramy i kroimy pieczary w średniej grubości plastry. Jak udało nam się zachować wszystkie palce przy dłoniach, to wrzucamy grzyby na patelnię i dusimy na wolnym ogniu.
Gdy pieczarki grzecznie się duszą, kroimy kurczaka w kostkę i dorzucamy do pieczarek. Opcjonalnie możemy go doprawić przyprawami, które były dołączone do zupki chińskiej.
W szeroko pojętym międzyczasie (między jednym przemieszanie kurczaka i pieczarek, a drugim), wykonujemy arcy-skomplikowaną czynność. Łamiemy makaron z zupek chińskich na pół i zalewamy wrzątkiem na 3-4 minuty.
Rzetelnie mieszamy pieczarki z kurczakiem, od czasu do czasu doprawiając jedzenie sosem sojowym. Gdy mięso ma kolor jak na środkowym zdjęciu, dodajemy makaron, który z pewnością jest już gotowy.
Po dodaniu makaronu może się wydawać, że nić już się na tej patelni nie zmieści, ale to tylko pozory.
Nie dajemy się zwieść tanim sztuczkom optycznym i dosypujemy miks sałatowym. Teraz każdy ruch drewnianą szpatułką wiąże się z tym, że 3/4 zawartości patelni ląduje na ziemi, ale to nic, w końcu używamy Domestosa i możemy jeść z podłogi (jak na reklamie). Trzymamy całość na ogniu, aż sałata lekko się nie przypiecze. Gdy to już się stanie i jakimś cudem uda nam się wymieszać wszystkie składniki…
Możemy jeść!
Od pierwszego zdjęcia minęło maksymalnie 15 minut (zazwyczaj 10) i wszystko jest już gotowe. Kto potrzebuje, może jeszcze doprawić sosem sojowym (aczkolwiek z umiarem, żeby nie było za słone). Inne przyprawy nie są rekomendowane. Dziewczynom smakowało, mnie również, ale będąc z Wami szczerym, muszę otwarcie przyznać, że nie jest to szczyt kulinarnych możliwości. Ot, taki zapychacz między szkoła/pracą, a czytaniem Stay Fly.
To teraz Wasza kolej żeby się wykazać – co polecacie bardzo szybkiego w przygotowaniu i jednocześnie bardzo smacznego? Żeby utrudnić, to powiem, że nie może to być z kurczakiem. To jak, challenge accepted?
