Znacie takie hasło, że piekło jest wybrukowane dobrymi chęciami? To kłamstwo. Dobrymi chęciami wybrukowany jest internet, a po tym bruku ludzie toczą bekę z akcji społecznych. Od poniedziałku sieć żyje nowym hitem – spotem zleconym przez Fundację Mamy i Taty, który ma promować macierzyństwo. Tylko, że to jest teoretyczne założenie, bo w rzeczywistości najczytelniejszym komunikatem zwartym w filmiku, jest piętnowanie samorealizujących się kobiet. Bo jak wiadomo, głównym zadaniem każdej niewiasty jest zachodzenie w ciążę, a spełnianie marzeń spycha reprodukcję na dalszy plan.
Jest kilka najważniejszych czynników, które wybijają kobiety z ich życiowej misji i blokują wpływy do budżetu państwa od nowych podatników:
– rozwój naukowy – laski uczą się matematyki, chemii, kurwa, programowania nawet, jakby nie wiedziały, że najistotniejszą umiejętnością jest zmiana pełnej pieluchy jedną ręką, robienie przecieru z marchewki drugą i mieszanie zupki chochlą umocowaną między jedynkami w tym samym czasie.
– kariera zawodowa – tak jakby zarodkowi robiło różnicę, czy rośnie w brzuchu junior, czy senior accountant managerki.
– podróż do Paryża i Tokio – Woodyego Allena na przemian z TVN Style się naoglądały i odwaliło im. Najlepsza podróż to wypad do Biedry na drugim końcu miasta po 50 groszy tańsze pieluchy. Ewentualnie jazda pociągiem do Międzyzdrojów i z powrotem.
– kupno mieszkania – przez to, że mają mniejsze mózgi od mężczyzn, to całe przeliczanie ile wychodzi za metr kwadratowy luzuje im styki i zapominają, że miały rodzić.
– działalność remontowo-budowlana – panienka robiąca komuś remont domu? Bez komentarza.
Fundacja Mama i Tata zapomniała, tylko o jednej drobnej kwestii. Z pozoru nieistotnej i trzecioplanowej, ale jak człowiek założy okulary do czytania, to może ją dostrzec. Mianowicie:
ŻEBY URODZIĆ DZIECKO TRZEBA MIEĆ PARTNERA!
Na bieżąco śledzę badania amerykańskich naukowców i z tego co mi wiadomo, kobiety wciąż nie są wiatropylne, więc, żeby doszło do zapłodnienia potrzebny jest mężczyzna. Żeby jednak doszło do rodzicielstwa i wychowywania potomka potrzebny jest ojciec. I o ile znalezienie reproduktora wydaje się relatywnie proste, tak w przypadku drugiego wymogu, sprawa jest już mocno skomplikowana, bo tacy nie leżą w supermarketach na półkach między poradnikami „Jak żyć?” i farmaceutykami na ból głowy. Najwyraźniej dla osób realizujących spot nie jest to oczywiste, że raczej nikt, a z pewnością nie świadoma siebie pani spełniająca się na polu pracy, pasji i marzeń, nie chce mieć dzieci z przypadkowym przechodniem.
Druga sprawa, że w naszym kraju nikt – ani kobieta, ani mężczyzna – nie podpisuje przy narodzinach cyrografu będącego zobowiązaniem zachowania ciągłości gatunku. To, czy ktoś chce mieć dzieci jest indywidualną i, jak dotąd mi się wydawało, niezależną sprawą. A nie wymogiem odgórnie narzuconym przez państwo, społeczeństwo, kościół, czy kukły z telepudła. Bo o ile zmusić ludzi do prokreacji się da, o tyle do kochania potomstwa nie. A jeszcze nie słyszałem historii, w której ze spłodzenia niechcianego dziecka wyszłoby coś dobrego.
Warto o tym pomyśleć, zanim kolejny raz zacznie się szczuć kobiety odbiegające od stereotypu matki Polki.